Hjelp, hjartet mitt banker.
Eg er på eit heilt ukjent sted,
men samstundes har eg ein kjensle av at dette er trygt og kjent.
Studentar har eg alltid sett på som "store" vaksne menneskje som kan alt, veit alt og passer på alle.
Nå sitter eg her i Volda som student sjølv. Det vil sei at då er eg eit "stort" vaksent menneskje som kan alt,veit alt...
Det er heilt absurd å tenke på!
Då eg byrja på vidaregåande skule tenkte eg at eg enda har mange år å lære på.
Alt som er sjølvsagt at andre gjer for meg, må eg plutseleg gjere sjølv.
Ta inn posten, vaske kler, rydde, skjønne korleis ein kobler til tv osv...
Her blir ein kasta ut i det.
Nå må eg stå på eigne bein og klare meg sjølv.
Det er rart, men samstundes godt!
Dette skrev eg i fjor haust :P Kanskje dette er litt svaret på mitt eiga spørsmål tidlegare i kveld!
bobsweep pethair plus
for ett år siden
2 kommentarer:
takk for comment! du e den mest ivrige på å kommentere på bloggen min! d ska du få en is for en gong! (du må berre minne mej på d.. e litt dårli på å huske alle isane ej he lovt vekk opp gjennom åra;)
du, d va et flott dikt! ej skjønte m èn gong at d diktet va skreve av ei voksen dame! så ej tru du e på god vei ;)
ej he hørt nåken gonga at for å bli voksen må en drikke kaffi.. as if! då gidd i alle fall ikkje ej å bli "voksen".. :) forresten e d kjedeli å ver voksen (he ej høyrt rykte om), så d e uansett ikkje nåke å trakte ette. punktum.
husk berre d her: "ver den du e, der du e, NÅR du e der"! tru d e omtrent bedre enn å ver voksen!!
:D
ej lika dej!
klem på klem frå lærergry!
du ekje so verst du heller... kan ikkje du komme til bergen ein tur? eg trenge ein skikkelig Leneklem...
Legg inn en kommentar